Title: ANALIZA KONTEKSTU PRZY PROJEKTOWANIU TECHNOLOGII NURKOWANIA
Author: Ryszard Kłos
Abstract: W poprzednim artykule opisano nową metodykę1 podejścia przy pracach nad technologią wykorzystania aparatu nurkowego typu SCR CRABE SCUBA2. Jednak po jego publikacji nadeszły liczne pytania dotyczącymi genezy podjętych badań, także od partnerów zagranicznych wykorzystujących ten sam aparat nurkowy. Podjęcie prac nad zmianą technologii wykorzystania poprzedzono analizami, które były dostępne jedynie osobom zaangażowanym w proces decyzyjny. Pokazywanie wszystkich szczegółów procesu decyzyjnego może być nużące, lecz ich nie pokazanie w ogóle może budzić uzasadnione wątpliwości dotyczące celowości co do prowadzenia długotrwałego cyklu badań. W artykule pokazano jedynie wstępne analizy. Konieczność ich przeprowadzenia wynikała ze szczególnych wymagań dla technologii3 wojskowych, które powinny być możliwie szeroko oparte na wiedzy. Podejście oparte na wiedzy ze swej natury umożliwia ciągłe poprawianie adekwatności dokonywanych predykcji, szacowanie poziomu zagrożenia przy zdiagnozowaniu odchyleń od powtarzalności czy precyzji modelu oraz możliwość dostosowywania technologii do zmieniających się wymagań użytkownika wynikających z uwarunkowań taktycznego jej wykorzystania.
Key words: aparat nurkowy o półzamkniętym obiegu czynnika oddechowego/Semi-Closed Circuit Rebreather, modelowanie procesu dekompresji/modelling process of decompression.
DOI: http://doi.org/10.2478/phr-2019-0005
Polish version: download
English version: download
Title: DIMERYZACJA MOLEKUŁ W WIELOWARSTWOWEJ FAZIE ADSORPCYJNEJ NA HOMOGENICZNYCH POWIERZCHNI STAŁEGO ADSORBENTU
Author: Jerzy K. Garbacz, Karol Karpiński, Mariusz Kozakiewicz
Abstract: Kontynuując dyskusję nad opisem asocjacji adsorbat-adsorbat na homogenicznych powierzchniach ciał stałych podjęto próbę sformułowania analitycznej postaci równania adsorpcji dla wielowarstwowej fazy adsorpcyjnej. Przedyskutowano zasadność założenia Berezina i Kiselewa na temat niezależności adsorpcji w warstwach dalszych od modelu zjawiska w pierwszej z nich. Wykazano zasadniczą słuszność tego założenia uwalniając je równocześnie od arbitralnego charakteru. Jako zasadniczy cel pracy przyjęto wykazanie możliwości sformułowania opisu zakładającego asocjację molekuł w całej fazie adsorpcyjnej (a nie tylko w pierwszej warstwie). Rozważania teoretyczne ograniczono do przypadku dimeryzacji w zakresie koncentracji usprawiedliwiającym przybliżenie właściwe modelowi Berezina i Kiselewa. Otrzymane finalne równanie adsorpcji wykazuje fizycznie akceptowalne właściwości brzegowe; przy odpowiednich założeniach sprowadza się do równania Brunauera, Emmetta i Tellera, równania sformułowanego wcześniej przez jednego z autorów niniejszej pracy lub równania Langmuira.
Key words: adsorpcja, asocjacja, powierzchnie homogeniczne, wielowarstwowość.
DOI: http://doi.org/10.2478/phr-2019-0006
Polish version: download
English version: download
Title: NURKOWANIA GŁĘBOKIE W PRACACH PODWODNYCH W POLSCE
Author: Stanisław Skrzyński
Abstract: W artykułuje autor opisuje polską specyfikę nurkowań głębokich, stosowanych w podwodnych pracach głębinowych. Krótko omawia stosowane na świecie metody nurkowania głębokiego, by następnie przejść do prac podwodnych na polskim offshore, strefie głębokości 50-90m (wg ustawy; prace głębinowe to prace poniżej głębokości 50m). Przy omawianiu tych metod podaje warunki, otoczenie techniczno-organizacyjne i formalne oraz prace, przy których były one wykorzystywane. Następnie przedstawia metodykę oceny efektywności głównego elementu prac głębinowych, jakim jest nurkowanie. Informuje o głębinowych pracach podwodnych na Bałtyku, realizowanych przez Zakład Technologii Prac Podwodnych Akademii Marynarki Wojennej przy współpracy z Marynarką Wojeną do 2001roku, i firmami cywilnymi do chwili obecnej. Na podstawie własnych danych z podwodnych prac głębinowych przytacza metodykę oceny ich efektywności z punktu widzenia nurkowań głębokich, we wnioskach zaś przedstawia propozycje polepszenia efektywności tych prac.
Key words: prace głębinowe nurkowanie głębokie, nurkowanie profesjonalne, metody nurkowania głębokiego, dane nurkowania głębokiego, dzwon nurkowy, efektywność nurkowania, mieszaniny oddechowe, dekompresja nurków, tabele dekompresji.
DOI: http://doi.org/10.2478/phr-2019-0007
Polish version: download
English version: download
Title: WYKORZYSTANIE PRZEZCZASZKOWEJ SONOGRAFII DOPPLEROWSKIEJ Z KONTRASTEM DO DIAGNOSTYKI PRZETRWAŁEGO OTWORU OWALNEGO U NURKÓW
Author: Krzysztof Dziewiatowski, Piotr Siermontowski
Abstract: Przetrwały otwór owalny (PFO) jest występującym u około 25 % dorosłej populacji wariantem anatomicznym polegającym na utrzymywaniu się połączenia między prawym i lewym przedsionkiem serca. O ile w większości przypadków nie ma on znaczenia klinicznego, to u części ludzi może dochodzić do przecieku żylno tętniczego, prowokowanego wzrostem ciśnienia w klatce piersiowej (na przykład kaszel, kichanie, dźwiganie ciężarów). W takim przypadku dojść może do wystąpienia paradoksalnej zatorowości i przedostawania się z krążenia żylnego do tętniczego materiału zatorowego wywołującego udary niedokrwienne mózgu. Materiał ten mogą stanowić np. pęcherzyki gazu występujące w chorobie dekompresyjnej. Złotym standardem w wykrywaniu PFO jest przezprzełykowa echokardiografia z dożylnym podaniem kontrastu (TEE), której czułość i specyficzność w diagnostyce PFO sięga 94%-100%. TEE jest jednak badaniem inwazyjnym, które niesie ze sobą potencjalnie niebezpieczne działania niepożądane. Alternatywą dla TEE jest przezczaszkowa sonografia dopplerowska z kontrastem (c-TCD). Jako metoda znacznie mniej inwazyjna niż TEE, tania, bezpieczna oraz cechująca się bardzo wysoką czułością i specyficznością (odpowiednio 97% i 93%), może w znaczący sposób poprawić wykrywanie przypadków PFO z przeciekiem żylno – tętniczym oraz umożliwić przesiewowe badania nurków i kandydatów na nurków.
Key words: przetrwały otwór owalny, nurkowanie, przeciek tętniczo – żylny, paradoksalna zatorowość, choroba dekompresyjna, przezczaszkowa ultrasonografia dopplerowska.
DOI: http://doi.org/10.2478/phr-2019-0008
Polish version: download
English version: download
Title: POWIĄZANIE LECZENIE TLENEM HIPERBARYCZNYM Z REAKCJĄ ZAPALNĄ LIPIDÓW OCENIANĄ ZA POMOCĄ CZYNNIKA AKTYWUJĄCEGO PŁYTKI KRWI W SUROWICY
Author: Esin Eren, Furkan Yıldırım, Ozlem Giray, Necat Yilmaz
Abstract: Leczenie tlenem hiperbarycznym (HBO) jest na ogół stosunkowo bezpieczną terapią stosowaną w różnych schorzeniach. Niemniej jednak możliwe jest wystąpienie pewnych niekorzystnych skutków ubocznych. Przykładowo, istnieją doniesienia mówiące o tym, że leczenie przy użyciu HBO zwiększa produkcję wolnych rodników tlenowych (free radicals, FR). Ponadto, zgodnie z naszą wiedzą, nie prowadzono wcześniejszych badań klinicznych w celu zbadania udziału czynnika aktywującego płytkki krwi (PAF) jako lipidowego stresora oksydacyjnego u pacjentów poddawanych leczeniu HBO. Łącznie 45 pacjentów objętych badaniem zostało poddanych ocenie klinicznej i pomiarom laboratoryjnym przed rozpoczęciem leczenia HBO, którym nadano nazwę grupy wyjściowej. Po leczeniu HBO powtórzono te same pomiary kliniczne i laboratoryjne u tych samych pacjentów i oznaczono je jako sesję grupową >20. Zgodnie z oczekiwaniami, długotrwałe leczenie HBO nie miało wpływu na marker oxLDL (utlenione lipoproteiny o małej gęstości), czy marker lipidowego stresu oksydacyjnego (OS). Jednakże, średnie wartości PAF w drugiej grupie wykazały statystycznie istotny wzrost w porównaniu z ich wartościami w leczeniu wstępnym (P <0,002). Istnieje zatem potrzeba dalszych badań klinicznych nad markerami OS, takimi jak oxLDL, w leczeniu HBO. Kliniczne badania prospektywne są konieczne w celu potwierdzenia wyników badań laboratoryjnych.
Key words: czynnik aktywujący płytki krwi, leczenie.
DOI: http://doi.org/10.2478/phr-2019-0009
English version: download