Title: WYMAGANIA FORMALNE I FACHOWE STAWIANE PERSONELOWI MEDYCZNEMU, PARAMEDYCZNEMU I TECHNICZNEMU OŚRODKÓW HIPERBARYCZNYCH. CZ. 2
Author: Piotr Siermontowski, Stanisław Skrzyński
Abstract: W dwuczęściowym artykule dokonano przeglądu aktualnej sytuacji prawnej personelu fachowego, wykonującego procedury hiperbaryczne inne, niż nurkowe. Wykazano liczne sprzeczności pomiędzy obowiązującymi aktami prawnymi i brak regulacji prawnych dotyczących procedur niefinansowanych z budżetu Państwa. Pierwszym istotnym problemem był brak wzajemnej korelacji różnych, dotyczących hiperbarii Rozporządzeń Ministra Zdrowia, a także niespójności z obowiązującymi w Polsce programami specjalizacji lekarskich i pielęgniarskich. Drugi problem to brak określenia w dokumentach Ministerstwa Zdrowia wymagań w stosunku do innego niż lekarze i pielęgniarki personelu medycznego, w tym personelu technicznego, niezbędnego dla realizacji bezpiecznej procedury oksybaroterapii Istnieją przepisy ściśle określające kwalifikacje tych pracowników, dotyczące bardzo wąskiej grupy technicznej personelu. Dotyczą co prawda zagadnień związanych ze stosowaniem komór ciśnieniowych w nurkowaniu, jednak do chwili obecnej nie powstały inne, odrębne dla medycznych zastosowań hiperbarii przepisy. Niestety, zarówno w ośrodkach finansowanych przez NFZ jak i prywatnych, nikt tych przepisów nie przestrzega, bo nie ma takiego wymagania formalnego. Podobnie ma się rzecz z badaniami pracowniczymi (medycyna pracy) dla wszystkich grup personelu pracującego w zabiegach hiperbarii leczniczej, z użyciem tlenu. Stwierdzono także, że medyczne ośrodki hiperbaryczne nie ubiegające się o finansowanie z budżetu (NFZ) nie mają określonych nawet minimalnych wymagań co do kwalifikacji pracującego w nich personelu medycznego. Brak jest także znajomości wymagań określonych w innych niż dotyczące medycyny aktach prawnych.
Key words: leczenie hiperbaryczne, personel medyczny, personel techniczny, specjalizacja, kwalifikacje
DOI: http://doi.org/DOI: 10.2478/phr-2020-0001
Polish version: download
English version: download
Title: WPŁYW METODY PŁUKANIA NA STABILNĄ ZAWARTOŚĆ TLENU W PRZESTRZENI ODDECHOWEJ APARATU NURKOWEGO SCR1 CRABE W FAZIE DEKOMPRESJI
Author: Arkadiusz Woźniak
Abstract: Utrzymanie stabilnej zawartości tlenu w przestrzeni oddechowej aparatu nurkowego o półzamkniętym obiegu czynnika oddechowego ma istotne znaczenie dla bezpieczeństwa wykonywania podwodnych działań minerskich. W artykule podjęto tematykę wpływu modyfikacji metod płukania aparatu oddechowego na jakość procesu wentylacji przestrzeni oddechowej aparatu nurkowego. Zagadnienie płukania aparatu przedstawiono w świetle zmiany podejścia AMW ze statystycznego na deterministyczne opracowywania rozkładów dekompresji, opartego na modelu: wentylacji aparatu, zagrożenia toksycznością tlenową oraz dekompresji. Poznanie i ustalenie z wymaganą dokładnością metody płukania przestrzeni oddechowej aparatu pozwoliło na ocenę stabilnej zawartości tlenu w fazie dekompresji. Założenia weryfikowano w oparciu o system pomiarowy zawartości tlenu w przestrzeni oddechowej.
Key words: aparat nurkowy, czynnik oddechowy do celów hiperbarycznych, proces płukania, technologia prac podwodnych
DOI: http://doi.org/10.2478/phr-2020-0002
Polish version: download
English version: download
Title: BADANIA NAD MOŻLIWOŚCIĄ LECZENIA ZAKAŻEŃ PACIORKOWCOWYCH HIPERBARIĄ TLENOWĄ
Author: Władysław Wolański
Abstract: Celem badania było określenie wpływu zastosowania leczenia hiperbarią tlenową na przebieg infekcji paciorkowcem βhemolizującym grupy A typ T-3. Doświadczalne przeprowadzono na myszach białych Porton oraz płytkach krwawych in vitro. U zwierząt wywoływano zakażenia ogólne i miejscowe paciorkowcami. Zwierzęta zakażone leczono oksygenacją hiperbaryczną. Stwierdzono istotne hamowanie letalnego wpływu zakażenia przy zastosowaniu oksygenacji hiperbarycznej w pierwszej i drugiej dobie po zakażeniu.
Key words: paciorkowiec, mysz, zakażenie ogólne, zakażenie miejscowe, terapia hiperbaryczna
DOI: http://doi.org/10.2478/phr-2020-0003
Polish version: download
English version: download
Title: POZIOMY KOMPENSACYJNE PARAOKSONAZY I ARYLESTERAZY W LECZENIU TLENEM HIPERBARYCZNYM NAGŁEJ GŁUCHOTY CZUCIOWO-NERWOWEJ
Author: Esin Eren, Necat Yilmaz, Furkan Yildirim, Ozlem Giray
Abstract: Cel: Poziomy paraoksonazy1 (PON1) i arylesterazy (ARE) są pozwiązane ze zmniejszonym ryzykiem miażdżycy. Stan funkcjonalny lipoprotein o wysokiej gęstości (HDL) jest ściśle związany z aktywnością enzymu PON1/ARE. Zmiany funkcjonalne w leczeniu nagłej głuchoty czuciowo-nerwowej (SSNHL) mogą być osiągnięte poprzez potranslacyjną modyfikację metabolizmu lipidów wywołaną tlenoterapią hiperbaryczną (HBOT). Metoda: Do badania włączono mężczyzn chorych na SSNHL, którzy spełnili kryteria badawcze. Badanie HBOT przeprowadzono średnio w 30 sesjach. Pomiary laboratoryjne wykonano na początku i na końcu terapii HBOT dla tych samych pacjentów. Zmierzono stężenie PON1/ARE w surowicy oraz rutynowe parametry laboratoryjne lipidów w celu określenia możliwych zmian w SSNHL po HBOT. Wyniki: W badaniu stwierdzono wpływ redukujący na aktywność enzymu PON1 przy długotrwałym stosowaniu HBOT. Zawartość PON1 w surowicy pacjentów z ISHL wynosiła 20,7 ± 2,7 ng/ml (średnia ± SD) przed HBOT, zaś po 30 sesjach HBOT zmniejszyła się do 17,0 ± 2,1 ng/ml (średnia ± SD). Spadek ten był statystycznie istotny (p =0,035). Analogiczne wyniki wykazały statystycznie istotny spadek aktywności enzymu ARE (p=0,024). Wnioski: Powyższe wstępne badanie wykazało istotny spadek zawartości enzymu PON1/ARE w surowicy u pacjentów z SSNLH, u których zastosowano terapię HBOT. W rzeczywistości można założyć, że krótkotrwałe zastosowanie HBOT nie ma negatywnego wpływu na funkcjonalność HDL. Jednak obniżenie poziomu PON1 przez HBOT przy 30 lub więcej sesjach może być istotne dla funkcji antyoksydacyjnej HDL. Może to potencjalnie prowadzić do potranslacyjnych zmian w mechanizmach obrony antyoksydacyjnej ze względu na zwiększony stres oksydacyjny przy HBOT. Podsumowując, konieczne jest przeprowadzenie szerszych badań klinicznych w celu określenia możliwego wpływu HBOT na funkcjonalność PON1/ARE związaną z HDL w SSNHL.
Key words: paraoksonaza; tlenoterapia hiperbaryczna; zapalenie; stres oksydacyjny; reaktywne formy tlenu; arylesteraza
DOI: http://doi.org/DOI: 10.2478/phr-2020-0004
English version: download
Title: BADANIA NAD CZASEM REAKCJI WZROKOWO-MIEŚNIOWEJ U NURKÓW PODCZAS NURKOWANIA
Author: Augustyn Dolatkowski, Kazimierz Dęga, Stanisław Klajman, Janusz Torbus
Abstract: W pracy przedstawiono kontynuację badań dotyczących wpływu podwyższonego ciśnienia otoczenia na odruch wzrokowo mięśniowy. Stosując te same metody, przeprowadzono badania w warunkach rzeczywistych, czyli podczas wykonywania nurkowań w wodzie. Nurkowania wykonywane były w sprzęcie klasyczny z powietrzem jako czynnikiem oddechowym na głębokości 10, 20, 30, 40 , 50 i 60 m. Stwierdzono, że statystycznie znamienne różnice czasu odruchu nerwowo – mięśniowego występują przy przejściu z nadciśnienia 0 do 10, z 40 do 50 i 50 do 60 metrów. We wnioskach stwierdzono, że przedłużanie się czasu odruchu jest znacznie większe, niż podczas badań w komorze hiperbarycznej. Podobnie jak w poprzednich badaniach za główną przyczynę uznano toksyczne działanie składników mieszaniny oddechowej a szczególnie azotu.
Key words: nurkowanie, odruch nerwowo – mięśniowy, narkoza azotowa
DOI: http://doi.org/10.2478/phr-2020-0005
Polish version: download
English version: download